Plan regionalny opracowuje się metodą kolejnych przybliżeń. Polega ona na okresowym podsumowywaniu koncepcji planu i stopniowym eliminowaniu błędów. Sporządzamy zatem najpierw plan perspektywiczny rozwoju, potem plan wieloletni i wreszcie plany roczne. Droga zatem wiedzie od ogółu do szczegółu.
Metoda kolejnych przybliżeń pozwala na elastyczne sformułowanie planu. Życie bowiem — również w warunkach gospodarki planowej — nie znosi sztywnych schematów i układów, wobec ustawicznie zachodzących zmian. W praktyce występuje często tendencja do zbyt szczegółowego opracowywania perspektywicznych planów regionalnych. Nie jest to ani konieczne, ani celowe. W planach tych chodzi bowiem o ustalenie kierunku rozwoju. Szczegóły natomiast należą do planów operatywnych.
Dalszą cechą planowania przestrzennego — w tym również planowania regionalnego — jest to, że polega ono na ustaleniu rozwiązań alternatywnych. Pozwala to na dokonanie analizy porównawczej i wybór rozwiązania optymalnego. Ujęcie alternatywne może dotyczyć całego planu lub jego części.
Metoda bilansowa, uwzględniana również w planowaniu regionalnym, ma zastosowanie głównie przy ustalaniu bilansów siły roboczej, mocy energetycznej, zasobów wodnych, surowców, środków spożycia, możliwości przewozowych i paszy.
Inną cechą planowania regionalnego i urbanistycznego jest przyjęcie zasady opracowywania planu perspektywicznego przy uwzględnieniu podziału na etapy, odpowiadające okresom planów wieloletnich. Podział na etapy pozwala na utworzenie pomostu między planem perspektywicznym a planem operatywnym. Jednakże każdy etap planu musi być sprawdzany w ujęciu kompleksowym. Analiza etapów przyczynia się zwykle do wniesienia szeregu poprawek do perspektywicznego planu regionu.
Należy zaznaczyć, że każda pozycja planu regionalnego — podobnie jak planu urbanistycznego — musi mieć swoje uzasadnienie ekonomiczne, przy czym w regionalnym planie perspektywicznym dużą rolą odgrywa prognoza, a w pewnym stopniu również intuicja projektanta. Prognozę opracowuje się na podstawie badań ekonometrycznych,
W każdym planie regionalnym występują elementy definitywnie ustalone oraz takie, które mają charakter dyskusyjny i wymagają dodatkowej analizy.
Leave a reply