Ogólnym kryterium klasyfikacji zjawisk finansowych występujących w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych jest uprzednio przedstawiony ruch okrężny środków przedsiębiorstwa, a ściśle — miejsce występowania tych zjawisk w ruchu okrężnym środków. Zjawiska finansowe można podzielić na związane z fazą zaopatrzenia i fazą zbytu. Jak wiadomo, zjawiska finansowe występujące w przedsiębiorstwie polegają na gromadzeniu bądź podziale zasobów pieniężnych. W przedsiębiorstwie gromadzenie środków pieniężnych jest pierwotne w stosunku do podziału zasobów. Stąd omawianie poszczególnych zjawisk rozpoczniemy od fazy zbytu, w której powstaje podstawowa masa przychodów pochodzących ze sprzedaży produkcji budowlano-montażowej. W trakcie reali- zacji (sprzedaży) produkcji budowlano-montażowej wyłaniają się techniczne problemy rozliczeń interesujące naukę o finansowaniu budownictwa, a mianowicie: sposób ustalania wynagrodzeń w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych, sposób rozliczania robót oraz system kredytowania rozliczeń i metody ich kontroli.
Jednocześnie w związku z tą fazą ruchu okrężnego powstaje zagadnienie tworzenia poszczególnych funduszy pochodzących z utargu. Uzyskiwane przychody można podzielić na tę część utargu, która stanowi odpowiednik kosztów, i tę część, która stanowi odpowiednik akumulacji. Z akumulacji trzeba wyodrębnić z kolei (w drodze jej podziału) część zasilającą fundusze scentralizowane i część tworzącą zdecentralizowane fundusze przedsiębiorstwa.
W tej grupie zjawisk finansowych mieszczą się zagadnienia związane z tworzeniem dochodów (funduszy) służących na pokrycie części kosztów własnych, a mianowicie: płac roboczych, amortyzacji, ubezpieczeń społecznych oraz podatków i opłat lokalnych. Tworzenie funduszy przeznaczonych na pokrycie kosztów nasuwa problemy techniczno-rozliczeniowe, zwłaszcza w zakresie rozliczeń z funduszu płac (ustaianie wielkości funduszu płac, zasady jego kontroli itp.).
Leave a reply