Metoda bilansowa ma zastosowanie zarówno w całym wykonawstwie inwestycyjnym i budownictwie (a więc w makroskali), jak również w przedsiębiorstwach budowlanych (a więc w mikroskali).
Celem stosowania metody bilansowej jest osiągnięcie pełnego zrównoważenia i skoordynowania czterech zasadniczych elementów planu inwestycyjnego:
– 1) elementu pokrycia materiałowego,
– 2) elementu pracy ludzkiej (zatrudnienia),
– 3) elementu wykonawstwa,
– 4) elementu finansowego.
Bilans pokrycia materiałowego (zaopatrzenia) obejmuje materiały budowlano-montażowe oraz maszyny i urządzenia produkcyjne. Zasadnicze znaczenie ma zaopatrzenie w maszyny. W inwestycjach przemysłowych rozróżniamy część pasywną i aktywną. Część pasywna to przygotowanie pomieszczeń dla maszyn (co wymaga zapewnienia materiałów budowlanych), natomiast część aktywna to wyposażenie w maszyny i instalacje. Z punktu widzenia procesów produkcyjnych szczególnie doniosłą rolę odgrywa część aktywna. W planowaniu dąży się więc do tego, by produkcja wyposażenia miała większe tempo aniżeli produkcja materiałów budowlanych, mimo iż ta ostatnia posiada pierwszorzędne znaczenie. Możliwości w zakresie zao- patrzenia przesądzają w zasadniczy sposób o rozmiarach budownictwa inwestycyjnego i remontowego. Bilanse sporządza eię dla materiałów podstawowych (jak cegła, cement, wapno, żwir, prefabrykaty) oraz dla materiałów deficytowych (jak żelazo, drewno, materiały elektrotechniczne i instalacyjne).
Leave a reply