Podział kosztów produkcji budowlano-montażowej

Przedsiębiorstwa prowadzące wiele drobnych robót, a zwłaszcza przedsiębiorstwa remontowe, mają ustaloną niższą kosztorysową wartość graniczną dla robót objętych jednostką ewidencyjną. W przedsiębiorstwach takich tworzy się odrębne jednostki ewidencyjne dla robót, których wartość kosztorysowa przekracza 1 000 000 zł, przestrzegając jednak pierwszego kryterium (tj. zasady odrębnego kierownictwa poszczególnych robót).

Wykaz jednostek ewidencji i jednostek kalkulacji kosztów jest w zasadzie stały w zakresie robót kontynuowanych, natomiast podlega bieżącej aktualizacji w zakresie robót rozpoczynanych. Prócz nazw i cech umożliwiających identyfikację robót wykaz zawiera nazwiska kierowników robót, wartość kosztorysową robót i inne dane, a przede wszystkim symbole robót. Symbolizacja robót ułatwia bezbłędne znakowanie dowodów źródłowych i ewidencję kosztów robót. Wykaz jednostek ewidencji i kalkulacji kosztów powinien być opracowany przez kierownictwo techniczne robót w porozumieniu z głównym księgowym i zatwierdzony przez dyrektora. Wykaz powinien być dostarczony wszystkim komórkom organizacyjnym wystawiającym dowody źródłowe kosztów, a także innym zainteresowanym działom w przedsiębiorstwie.

Podział kosztów produkcji budowlano-montażowej według jednostek ewidencji i jednostek kalkulacji kosztów jest uzupełniony podziałem kosztów na składniki tworzące kalkulacyjny układ kosztów. Kalkulacyjny układ kosztów robót jest złożony z następujących pozycji:

– 1. Koszty bezpośrednie

– A. Materiały bezpośrednie — zużycie według cen ewidencyjnych skorygowanych do poziomu faktycznych cen zakupu przez uwzględnienie narzutu odchyleń (Wn lub Ma) od cen ewidencyjnych.

– B. Koszty zakupu i magazynowania — narzut na materiały zużyte do robót budowlano-montażowych.

– C. Robocizna bezpośrednia (z narzutem kosztów ubezpieczeń społecznych).

– D. Sprzęt — koszty świadczeń wykonanych przez własne i obce maszyny i mechanizmy budowlane oraz niektóre koszty przewozu własnymi i obcymi środkami transportu.

– 2. Koszty ogólne.

– E. Koszty ogólne budowyoraz koszty zarządu (narzut).

Koszty materiałów bezpośrednich obejmują równowartość zużycia netto materiałów do robót budowlano-montażowych, tj. zużycia skorygowanego o wartość wszelkiego rodzaju zwrotów materiałów. Do materiałów bezpośrednich zalicza się materiały: podstawowe, pomocnicze, konstrukcje oraz elementy budowlane. Koszty materiałów bezpośrednich obejmują także wartość zużycia wody, gazów do cięcia i spawania metali, środków chemicznych dodawanych do zapraw itp. Wartość zużycia materiałów określa się według cen ewidencyjnych, korygując ją raz w miesiącu narzutem odchyleń od cen ewidencyjnych (Wn lub Ma).