Koszty własne grupujemy w układzie rodzajowym i kalkulacyjnym. W układzie rodzajowym koszty klasyfikowane są w następujący sposób:
– 1) koszty pracy żywej:
– a) płace pochodzące zarówno z osobowego, jak i z bezosobowego funduszu płac,
– b) narzuty na place z tytułu ubezpieczeń społecznych
– 2) koszty pracy uprzedmiotowionej (koszty materialne):
– a) koszty materiałowe:
— koszty materiałów podstawowych i pomocniczych,
— koszty paliwa i energii,
— usługi sprzętu,
— usługi transportowe,
— usługi remontowe,
— delegacje i przejazdy,
— pozostałe koszty,
– b) koszty amortyzacji.
– Analiza struktury kosztów według rodzaju obejmuje:
– 1) porównanie struktury faktycznej z planowaną w celu ustalenia wielkości i przyczyn odchyleń,
– 2) porównanie dynamiki struktury w celu uzyskania charakterystyki rozwoju przedsiębiorstwa i poszczególnych kierunków jego działalności.
Analiza struktury kosztów według rodzaju pozwala na powiązanie tych kosztów z podstawowymi częściami planu techniczno-ekonomicznego oraz na ujawnienie istotnej roli każdego elementu kosztów materialno-rzeczowych oraz płac w kształtowaniu się kosztów własnych. Kształtowanie się kosztów materialno-rzeczowych oraz płac względem siebie jest inne w przedsiębiorstwach ogólnobudowlanych i w przedsiębiorstwach montażowych lub specjalistycznych. Jednakże ogólnie można powiedzieć, że w miarę postępu technicznego i organizacyjnego udział kosztów materialnych lub rzeczowych w kosztach własnych powinien się zwiększać, a udział kosztów osobowych — maleć. Wiąże się to ze zmniejszeniem pracochłonności wielu robót, osiągniętym dzięki uprzemysłowieniu budownictwa, rozwinięciu fabrycznej prefabrykacji elementów wielkoblokowych oraz szerokiemu zastosowaniu specjalizacji i kooperacji. Szczegółowe badanie kosztów w układzie rodzajowym polega na rozpatrywaniu każdej pozycji bez względu na to, czy wykazuje ona wzrost czy zmniejszenie.
Leave a reply